Na mocy Dekretu PKWN z 12.XII.1944 roku (Dz.U.Nr 15 poz.82) – o przejęciu niektórych lasów na własność Skarbu Państwa - upaństwowiono między innymi lasy będące własnością magnackiego rodu Hohenlohe-Ingelfingen z Koszęcina. Ostatnim ich właścicielem był Książę Karol Gotfryd, który zbiegł przed wojskami radzieckimi w styczniu 1945 roku do Austrii. Ze znacjonalizowanych lasów utworzono nadleśnictwa Koszęcin oraz Boronów.

Dnia 8 lutego 1945 roku ówczesny wojewoda Śląsko-Dąbrowski i jednocześnie pełnomocnik Rządu generał Aleksander Zawadzki –powołuje Dyrekcję Lasów Państwowych Okręgu Śląskiego z siedzibą  w Katowicach. Pierwotnie mieściła się ona w tamtejszym Urzędzie Wojewódzkim, następnie przeniesiona zostaje do Bytomia (III-1946), a jeszcze później do Opola (1949). Pierwszym dyrektorem zostaje Władysław Łuszcz (z zawodu ślusarz!). Faktycznym jednak organizatorem administracji leśnej jest doświadczony leśnik Antoni Niemiec. W sierpniu 1945 roku dyrektorem zostaje mianowany Feliks Kamieniecki, absolwent SGGW z 1936 roku. Tereny działania Dyrekcji to początkowo lasy województwa Śląsko-Dąbrowskiego oraz Opolszczyzny. W połowie 1945 roku Dyrekcji podlega 56 tzw. „małych" nadleśnictw, których średnia powierzchnia nie przekraczała 7000 ha. Wśród nich są m.in.: Boronów (6372 ha), Koszęcin (6884 ha) oraz Zielona (7334 ha).

Z upoważnienia Kierownika Resortu Rolnictwa i Reform Rolnych koszęcińskie lasy księcia Karola Gotfryda Hohenlohe-Ingelfingen przejmuje w zarząd administracji Lasów Państwowych inż. Bronisław Gabryel, obejmując jednocześnie funkcje pierwszego powojennego nadleśniczego w Koszęcinie. Całkowita powierzchnia przejętych gruntów wraz z lasami wg zapisów ostatniego planu gospodarczego na lata 1935-1945 wynosiła 8824,80 ha. Nadleśnictwo podzielone było na 6 leśnictw (Cielec, Trójca, Bażantarnia, Piłka, Brusiek oraz Mikołeska). Na mocy zarządzenia Dyrekcji LP w Bytomiu w październiku 1945 roku leśnictwo Mikołeska zostało przekazane w całości (1830 ha) Nadleśnictwu Żyglinek, a kompleks „Dąbrowa" wyodrębniony z leśnictwa Bażantarnia o powierzchni 141 ha Nadleśnictwu Boronów.

Przejęto ponadto miejscową cegielnię wraz z inwentarzem oraz folwark Prądy, którego powierzchnia gruntów rolnych wynosiła 120 ha. Był on zapleczem do produkcji karmy dla hodowanej w zamkniętych zagrodach zwierzyny (jelenie, dziki) oraz zaopatrywał w deputaty część administracji leśnej księcia pozbawioną deputatów rolnych. Folwark ten przekazano niebawem Komitetowi Centralnemu Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetów Robotniczych (młodzieżówka PPS !) w Warszawie na mocy decyzji ówczesnego Ministerstwa Leśnictwa z dn.12.X.1945 roku. Wartym uwagi jest fakt, iż OM TUR miała przez prawie 3 lata (do 1948) swoją filię w Koszęcinie. Mało kto już dzisiaj pamięta, że był to … koszęciński zamek, obecna siedziba Zespołu „SLĄSK".

Z dniem 1 stycznia 1950 roku w miejsce istniejącej Dyrekcji LP Okręgu Śląskiego powołano Rejon Wielki LP z siedzibą w Opolu, którym kierował Feliks Kamieniecki. W lipcu 1950 roku utworzono województwo opolskie, w związku z czym koniecznym było dokonanie korekt w organizacji Lasów Państwowych. Przemianowano Rejon Wielki LP na Katowicki Okręg LP z dniem 1 stycznia 1951 roku, przenosząc również jego siedzibę do nowo wybudowanych baraków przy ul. Huberta 43 w Katowicach (adres aktualny do dnia dzisiejszego !). W wyniku zmian zasięgu działania Katowickiego Okręgu - podlegają mu 44 nadleśnictwa, zgrupowane początkowo w 5 rejonach (tzw."małych") LP. Nadleśnictwo Koszęcin funkcjonuje w Rejonie LP Lubliniec, obejmującym 7 nadleśnictw z siedzibą  w Koszęcinie, przy ul. Sobieskiego 1 (w obecnym budynku nadleśnictwa).

W roku 1972 w wyniku kolejnej reorganizacji na mocy Zarządzenia Nr 45 Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych w sprawie „zmian organizacyjnych w Lasach Państwowych" dochodzi do łączenia nadleśnictw w większe jednostki organizacyjne. Z dniem 1. X.1972 roku rozszerzono zasięg terytorialny Nadleśnictwa Koszęcin poprzez „dołączenie" zlikwidowanych w tym samym terminie nadleśnictw Zielona oraz Boronów (Dz.U.Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego Nr 13 (193) poz.126 z dn.30.XII.1972 r.)